Düşlerimin dinginliğine iman etsem de ruhumdaki nümayiş büyüyor tükenen her duygunun ardından.
Tutamadığım sözlerin elleri yakamda, arkamda kalıyor, uzaklaşıyorum gitgide birbirine benzeyen yüzlerden. Nefesler sıcak değil artık, üşütüyor apansız.
Ve sen, sen gel artık. Yine zamansız gel, ansız. Geldin... Ne yazık, çok yazık, çaresiz, biliyorsun yine zamansız, ansız...
Özgür...
Yorumlar