Kalp İşi

Ve bir gün yeniden buluşursun yaralayan kirpiklerle, ödünsüz, alacak verecek olmadan.  Ve günlerden bir gün eski bir kalp yeniden yeşerir topraklarında, hüzünsüz, gölgesiz.  Ve bir gün yeniden hapsolursun hayatının bitmeyen hikayesini yazan o gözlere, bitmeksizin, sonsuz.  Ve bir gün bitti sandığın bir anda yeniden başlar, kalpler ağlar.  Ve bir gün tekrar sızlamaya başlar eski yaran, kanar, hesapsız. Sen kızıla boyanırsın bir sevda boyu.  Ve bir gün kapandı sandığın hesap açılır, yaralar, üzer.  Ve bir gün işte o gün söz vermen gereken o gün, gidersin. Yollar hiç bitmez. Her kilometre aynı. Her sızı benzer, her kaçış yeni bir hikaye yazar bitmeyen.  Senin hikayen bundan ibarettir aslında. Yeşeren ve solan çiçeklerden ibaret.  Ve bir gün derdinden, kalbinden anlamayan gözlerin hapsinde son bakış, son inciniş. Yine gidersin, son gidiş, son kaçış. Kalbine dönersin, bir avuç toprak özetler hayatını sana bakan yabancı gözlere.  Ve bir gün başka sevgilerde can bulursun. Başka bir sen ve baş

İnanıyorum, beni yürekten, incine incine sen sevdin sadece. Bana ait hatıralar hala çekmecende. İşte tam da bu nedenle başka sevdalar hırpani duruyor üzerinde. Yüreğin beni seçti değil mi uzun zaman önce? Ne yapsan dinlemedi seni.  Arkasından koştuğun yalanlar nereye götürdü?Ne kaldı geriye? Ya binlerce kez gözlerine değen sahte gülümsemeler? Ne kaldı geriye? Ben yürekten gülümsedim gözlerine, gerçekti. Peşinden gittiğin en sahici umut bendim. Senin fırtınaların kırdı dallarımı. Senin savrulmaların bıktırdı umutlarımı. Bazen çok özlüyorum seni, yakıcı. Bazen anlıyorum senin adın "aşk" Bazen hissediyorum en gerçek sensin. Bazen hatırlıyorum yazık oldu. Bazen düşünüyorum kalbin yorgun düştü değil mi koşarken onca çarpıntının peşinden? Bir şey daha var; bazen değil hep biliyordum, sen vardın. Orada öylece hatalarınla, avuçlarında başka yüreklerle sen bekliyordun. Bazen sızlıyordum, bazen kırılıyordum, bazen kızıyordum, bazen tedirgindim, bazen üşengeç, bazen uzaktaydım, bazen ya