Seni gözümle yüreğim arasındaki o kısacık bir o kadar uzun yolda sevdim ben. Sen uzaktaydın oysa, hiç aşılmaz sanıyordum hissiz mesafeler. Yazdım sadece, umut ettim... Yaşanan onca yürek sarasının sabahında umuda uyandım umutsuzca. Sen gelmedin, belki de gelemedin. Yüreğimde seninle adımlarken yaşamı, elinden tuttum sana ait duyguların ve sensizliğin.
Yanımdasın şimdi, bırakmayacağım ellerini, sözüm var. Ne güzel bu gün. Senin ciğerlerinin nice umutla, kötülükle ya da mutlulukla dolu gökyüzüyle ilk teması oldu bugün. Beni soludun, bana aittin. Hoşgeldin...
Yorumlar